Als wij in Nederland onder de tafel rollen, dan is dat van het lachen. In Frankrijk komt het doordat je je zo klem hebt gezopen dat je niet meer op je benen kan staan en zelfs niet op een stoel kunt blijven zitten, maar stomdronken onder de tafel rolt. Dat is dan toch weer lachen... voor de anderen. Misschien rollen die dan ook weer onder de tafel. Wordt het toch nog gezellig.
volgende keer:
volgt over een week, eerst even treinen door Duitsland...
Eerst dacht ik dat er hier sprake was van een soort zelfbespiegeling, een plotseling inzicht waarbij je je realiseert dat je je ten onrechte een oordeel vormt over wat een ander doet, zo van: 'Waar bemoei ik me eigenlijk mee?', maar het is dus eerder een soort perspectiefwisseling zoals gebruikelijk schijnt te zijn in 'politietaal': 'Wij zijn we mee bezig, zonder veiligheidsgordel op de snelweg?'
volgende keer:
vragen we ons af waarom we onder de tafel rollen...
Wij kunnen iemand om de oren slaan maar voor zover ik weet bestaat die uitdrukking niet op die manier in het Frans. Er wordt vermoed dat hier verwezen wordt naar de gewoonte van huisdieren, met name honden, om met hun oren te klapperen als ze een standje krijgen. Maar of dat de juiste verklaring is?
volgende keer:
vraag ik me af waarmee ik me bemoei...
Als je alle vakjes in de tabel (ook een betekenis van het woord tableau) zwart maakt, dan ziet het geheel er weel somber uit. Tableau heeft veel verschillende betekenissen. Als docent zie ik meteen een schoolbord voor me, maar het betekent dus ook 'tabel' maar ook een 'overzicht', 'lijst', 'schilderij' en 'tafereel'. Bij dat laatste kun je ook denken aan een tableau vivant dat wij onveranderd uit het Frans hebben overgenomen. Als je het overzicht van het leven, je beeld van het leven helemaal zwart maakt, dan blijven er weinig lichtpuntjes over en dan heb je misschien eerder een tableau mort dan een tableau vivant...
volgende keer:
slaan we je weer om de oren...
- 'Schat, zie ik er behoorlijk uit of ben ik lelijk?'
o Allebei.
- 'Hoezo, allebei ?'
o Je bent behoorlijk lelijk!
volgende keer:
maken we elkaar zwart...
De foto dateert van meer dan honderd jaar geleden en toont een tafereel van een balletvoorstelling in de opéra van Parijs met de naam les noces de Gamache. Die bruiloft van Gamache is weer afkomstig uit de beroemde zestiende-eeuwse roman Don Quichotte van Cervantes. Gamache is daarin een rijke boer voor wiens huwelijk een gigantisch verspillend feest wordt georganiseerd. Voor zo'n schrans- en slemppartij wordt in het Frans ook wel verwezen naar een zestiende-eeuws werk van eigen bodem, te weten Pantagruel van François Rabelais. Men spreekt dan van un repas panagruélique ('een pantagruellische maaltijd').
volgende keer:
maken we elkaar zwart...
