De meesten van u kennen het werkwoord croquer ('opeten, oppeuzelen, opknabbelen') misschien van het Franse woord voor tosti: croque-monsieur. Misschien kent u ook de uitgebreidere variant met een gebakken ei erop, de croque-madame. In zowel de Nederlandse als Franse cultuur hebben we kennelijk de neiging om iets of iemand die we onweerstaanbaar mooi vinden op te eten. Toch zit er in de Franse uitdrukking volgens taalkundige Alain Rey geen kannibalistisch aspect. Hij - en met hem de Académie Française wijzen hier op een andere betekenis van het werkwoord croquer, namelijk 'schetsen', zoals in het zelfstandig naamwoord croquis ('schets'). We zouden alleen zin hebben om mooie gezichten te schetsen. Hmmm, gezien het bestaan van onze Nederlandse variant, die ik op geen enkele manier met schetsen in verband kan brengen, lijkt het me op zijn minst verstandig deze alterntieve verklaring nog eens onder de loep te leggen...
volgende keer:
kruisen we de degens...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten