('bewaren voor de goede mond')
Of het altijd een goede strategie is weet ik eigenlijk niet, maar ik bezondig mezelf er wel vaak aan, bijvoorbeeld bij een dessertbuffet het lekkerste toetje voor het laatst bewaren. En zeker bij zo'n buffet kun je op een gegeven moment zo verzadigd raken, dat je misschien juist minder geniet van dat lekkerste uitgestelde hapje. De Chinezen pakken het misschien beter aan wat dat betreft. Toen ik voor het eerst in China was verbaasde ik me erover dat ik in restaurants mijn best moest doen om ergens rijst te kunnen eten. Het werd vrijwel nergens meteen bij de maaltijd geserveerd. De ene na de andere lekkere schaal eten kwam voorbij, maar als we om rijst vroegen was steevast het antwoord: 'Vindt u het niet lekker?' Rijst werd daar namelijk beschouwd als iets wat alleen maar de maag vult. Eerst moet je genieten van de lekkerste gerechten, mocht je dan nog honger hebben, dan kun je die stillen met wat rijst nadat al het lekkers op is. In het westen willen we onze gulzigheid nog wel eens rechtvaardigen door te zeggen als iemand je nog wat wil opscheppen: 'Ok, alleen voor het lekkere...'
volgende keer:
zoeken we de schaduw op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten