('met je snavel in het water achterblijven')
In de zestiende eeuw bestond de uitdrukking tenir le bec dans l'eau à quelqu'un ('iemands snavel in het water houden') en dat betekende dat je iemand liet wachten door hem iets moois voor te spiegelen of zoete woordjes te spreken. De snavel staat uiteraard voor de mond, het water voor het water in de mond, het speeksel? Door iemand iets moois voor te spiegelen, heeft diegene het water in de mond gekregen, maar daar blijft het dan ook bij. Zijn of haar gespannen verwachtingen worden nooit verwerkelijkt...
volgende keer:
Wat heeft een plavuis met honger te maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten