('de rots van Sisyfus')
In de Griekse mythologie was Sisyfus de zoon van Eolus, god van de wind en stichter en koning van Korinthe. Hij was buitengewoon slim. Een van de verhalen vertelt dat toen Thanatos (de dood) bij hem aanklopte, hij erin slaagde hem vast te ketenen. Niet alleen Sisyfus zelf, maar niemand ging nog dood. Daarom zond Zeus Ares, de god van de oorlog, naar de aarde om de gevangene te bevrijden en zijn ontvoerder naar de hel te sturen. Toen Sisyfus zag dat hij zijn noodlot niet kon ontlopen, bezwoer hij zijn vrouw vooral geen uitvaart te organiseren. Toen hij in de hel arriveerde, beklaagde hij zich daar om het feit dat zijn vrouw niets deed om zijn nagedachtenis te vieren. Hij vroeg en kreeg verlof om terug te gaan naar het land der levenden om de uitvaartdienst te organiseren. Maar eenmaal aangekomen, weigerde hij terug te gaan naar de hel.
Een ander verhaal vertelt dat het oog van de wellustige Zeus was gevallen op Aegina, dochter van de riviergod Asopus en dat hij naar Korinthe was gekomen om haar te schaken. Daar zou Sisyfus Zeus hebben verraden in ruil voor een nooit opdrogende bron die door Asopus aan de stad Korinthe geschonken werd.
De twee verhalen worden ook wel gecombineerd: daarbij zou Zeus Thanatos naar Sisyfus hebben gezonden omdat deze hem verraden had.
Hoe dan ook, toen Sisyfus eenmaal definitief in de hel terechtkwam, werd hij ertoe veroordeeld voor eeuwig een rotsblok tegen een berg op te rollen. Vlak voordat hij de top bereikte, rolde het rotsblok echter steeds weer naar beneden en moest Sisyfus weer helemaal opnieuw beginnen. Het feit dat hij dat ook steeds bleef doen, was voor de twintigste-eeuwse schrijver Albert Camus aanleiding de moderne mens in zijn Mythe de Sisyphe te vergelijken met de klassieke held: net als Sisyfus kwam de mens tegen zijn lot in opstand: ondanks dat hij besefte dat het leven zinloos is, pleegt hij geen zelfmoord, maar probeert hij er voortdurend maar het beste van te maken, ook al leidt het uiteindelijk nergens toe...
volgende keer:
gaan we rad draaien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten