(ondertiteld of nagesynchroniseerd)
Het is een heftige discussie (un coup de gueule, lett. een keel/bekslag) in Frankrijk: ondertitel je een film of synchroniseer je hem na?
In Nederland zijn we geen nasynchronisatie gewend, tenzij het gaat om films en series die bestemd zijn voor kinderen die nog geen ondertitels kunnen lezen. Het voordeel van ondertitels is dat je spelenderwijs gevoel krijgt voor een vreemde taal, al is het natuurlijk jammer dat dat dan tegenwoordig in Nederland nog vrijwel uitsluitend het Engels is. In landen waar juist doorgaans wordt nagesynchroniseerd verbaast men zich erover hoe je tegelijkertijd het beeld in je kunt opnemen en de ondertitels lezen. Dat is dan ook kennelijk een vaardigheid die aangeleerd moet worden. Zo raken wij weer makkelijker de draad kwijt als bijvoorbeeld bij interviews in documentaires of journaals tegelijkertijd de originele taal en een Franse, Engelse of Duitse voice over (voix off in het Frans) te horen is. We laten ons makkelijk afleiden door twee talen die door elkaar heen te horen zijn.
Gelukkig kun je in Frankrijk - in ieder geval in de grotere steden - als het om bioscoopfilms gaat zelf kiezen: wil je de buitenlandse film in het Frans horen en niet gehinderd worden door ondertitels, dan kies je in de programmagids (zowel voor de bioscoop als voor films die op t.v. vertoond worden) voor v.f. (version française) en wil je de originele taal horen, met Franse (in de bioscoop) of eventueel zelfs anderstalige ondertitels (op t.v. of dvd) kies dan voor v.o. (version originale).
volgende keer:
passen we op voor de hond...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten