Soms krijg je zulke zware klussen te verduren dat je denkt dat het eigenlijk niet te doen is, een ware titanenarbeid.
In de Griekse mythologie werd de wereld in het begin niet bestuurd door de bekende Olympische goden, maar door 12 (volgens sommigen 14) Titanen, zes zonen en zes dochters van Gaia (Aarde) en Ouranos (Hemel). Kronos onttroonde zijn vader na hem te hebben ontmand en aangezien voorspeld was dat hij zelf ook door zijn kinderen onttroond zou worden, vrat hij zijn kroost uit voorzorg meteen bij de geboorte op. Dat werd zijn vrouw Rhea die toch al die kinderen steeds maar moest baren op den duur toch te gortig, dus zij wikkelde na de geboorte van Zeus niet haar kind maar een steen in doeken, die vervolgens door Kronos gewillig verzwolgen werd. Hij merkte het verschil niet op. Zeus zelf werd vervolgens opgevoed door de geit Amalteia op Kreta.
Eenmaal volwassen, lukte het Zeus Kronos zijn ingeslikte broers op te hoesten - kennelijk had de gulzige vader een tamelijk trage stofwisseling - en met de hulp van hen en van de Cyclopen (ook Titanen, maar verworpen door Kronos), versloeg hij zijn vader en nam zijn plaats in. De strijd die hiervoor geleverd moest worden duurde echter tien jaren en de Titanen probeerden de hemel te bereiken waar Zeus zijn toevlucht had genomen. Daartoe stapelden zij de drie hoogste bergen van Griekenland, de Olympos, de Ossa en de Pelion, op elkaar, voorwaar een titanenarbeid...
volgende keer:
houden we een sjalottenrace...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten