('wit geworden onder het harnas')
Tegenwoordig word je graag gezien met een gebruinde huid. Dat betekent namelijk dat je genoeg middelen en vrije tijd hebt om op vakantie te gaan naar zonnige plekken. Vroeger was juist een witte huid ideaal, want daarmee liet je zien dat je zo veel geld had dat je niet hoefde te werken (op het land, onder de brandende zon).
Maar er zijn ook vormen van werk die je lange tijd kunt doen zonder bruin te worden en die ook nog eens eervol kunnen zijn voor de buitenwereld. Stel je voor dat je jarenlang werkt als ridder om heer en vaderland te dienen. Buitengewoon eervol natuurlijk en onder het harnas dat je dan moet dragen word je natuurlijk ook niet makkelijk bruin, maar kleurt je huid spierwit of... - wat anderen suggereren - als je maar lang genoeg onder de wapenen dient, krijg je uiteindelijk grijze haren (wat in het Frans 'witte haren' wordt genoemd). Zo'n ridder met blanke huid (en witte haren) is gepokt en gemazeld in zijn vak.
En waarom prijkt er nu een plaatje van een aangelijnde viervoeter boven deze bijdrage? Op de eerste plaats omdat ik geen foto van een geharnaste ridder met melkwitte huid kon vinden, maar op de tweede plaats omdat het woord harnais door Fransen tegenwoordig niet in de eerste plaats als 'harnas' wordt begrepen maar als 'tuigje' voor hond of paard. Voor harnas worden nu vaker de woorden armure en cuirasse gebruikt, al bedekt dat laatste alleen borst en rug. Dan zou je in ieder geval je benen nog een kleurtje kunnen laten krijgen...
volgende keer:
kunnen we met onze ogen goed uit de voeten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten