('Turkenkop')
De tijd dat velen van ons het moderne Turkije zagen als een bevriende natie die we graag de kans boden om toe te treden tot de Europese Unie lijkt lang geleden sinds de onverzoenlijke en autocratische Erdogan er de scepter zwaait en daarmee komen dan toch weer oude stereotypen, vooroordelen en negatieve gevoelens naar boven.
In de zeventiende en achttiende eeuw golden de Turken en de Moren als een onverschrokken en sterk, vechtlustig volk, die hun Ottomaanse rijk tot aan de poorten van Wenen wisten uit te breiden. Vandaar ook de uitdrukking fort comme un Turc ('zo sterk als een Turk').
Omdat ze niet christelijk maar moslim waren - en wij al net zo ongenuanceerd als nu veel orthodoxe moslims - waren ze in Europese ogen ook ongelovige barbaren. Twee redenen om model te staan voor een kermisattractie die bij ons 'kop van Jut' heet: een krachtmeter met bovenop de stereotiepe afbeelding van een (Turkse) man met een tulband: enerzijds dus als uitdaging voor (macho)mannen om hun kracht te meten, maar anderzijds werd de 'Turkenkop' daarmee ook een slachtoffer dat voortdurend alle klappen moest opvangen, het zwarte schaap, de kop van Jut...
volgende keer:
loopt het allemaal even niet meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten