('tot de behoefte')
Ik moet meteen wat rechtzetten: ik zet in de vertaling wel 'tot de behoefte' omdat 'behoefte' een van de betekenissen van het woord envie is, naast 'afgunst, nijd, zin, neiging' en geloof het of niet ook 'moedervlekje'. Maar het is envi zonder laatste e, een woord dat al sinds de zestiende eeuw alleen in deze uitdrukking bestaat en niet los. Het is uit het twaalfde-eeuwse werkwoord envier (tegenwoordig: benijden) gekomen, hetgeen 'uitdagen/uitnodigen tot een spel' betekende. Dat werkwoord is weer afgeleid uit het Latijnse invitare ('uitnodigen') dat later in het Frans weer is overgenomen als inviter.
Het gaat bij à l'envi dus oorspronkelijk om rivaliteit en krachtmeting, wat ook wel een beetje te herkennen is in ons 'om het hardst'.
volgende keer:
heb ik een grote boodschap voor u...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten