('de bezem roosteren')
Een vreemde uitdrukking deze keer met twee heel uiteenlopende betekenissen, want bij 'de bloemetjes buiten zetten' denk je aan iemand die het goed heeft in tegenstelling tot iemand die op een houtje moet bijten. En waarom zou je überhaupt een bezem roosteren?
In de zestiende eeuw kon je rôtir ook gebruiken in de betekenis 'verbranden' en als je zo arm was dat je niet meer over houtblokken kon beschikken, dan restte je niets anders dan je bezem op te branden om toch nog over vuur te kunnen beschikken. Het gaat dus in eerste om armoede. Maar in de achttiende eeuw gebruikte Rousseau de uitdrukking ineens in de andere betekenis van 'de bloemetjes buiten zetten', 'zich overgeven aan losbandigheid'. Dit werd met name van vrouwen gezegd en dat doet sommigen vermoeden dat het iets te maken heeft met het beeld van een heks op een bezemsteel die zich zo te buiten gaat aan liederlijke zaken dat haar bezem in contact met het helse vuur vlam vat en als het ware geroosterd wordt...
volgende keer:
komt eerst het eten, dan de moraal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten