('gebakken wijtingogen')
Wie wel eens een (volledige) vis gebakken heeft - dat hoeft niet per se een wijting te zijn, het kan bijvoorbeeld ook om een forel gaan - die weet dat zo'n vis meestal een open mond heeft en uit de oogkassen puilende ogen. De uitdrukking ontstond in de negentiende eeuw, maar werd pas echt populair met de komst van de stomme film, waarin extreme mimiek zoals door uitpuilende ogen gebezigd werd om de emoties van de auteurs uit te drukken. De uitpuilende ogen die o.a. werden gebruikt om een soort trance van verliefdheid uit te drukken, werden al gauw vergeleken met die van een gebakken wijting. Maar waarom nou per se een wijting en geen forel of zeeduivel? Wie weet komt hun tijd nog eens, want... andere tijden andere vissen. In de achttiende eeuw werden verliefde ogen nog des yeux de carpe frite ('gebakken karperogen') genoemd...
volgende keer:
bespreken we nog een andere betekenis van de wijting...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten