('een spreeuwroepie')
Sinds de beroemde vogelspottersketch van Toon Hermans zijn we allemaal bekend met (de zangkunst van) de polifinario, de kroet en... de roepie-roepie. De polifinario is kennelijk een heel gewichtige vogel die zijn naam heeft gegeven aan een al even gewichtige cabaretprijs, maar de roepie-roepie kan hier helaas niet aan tippen, althans niet de Franse variant, de roupie de sansonnet. Een sansonnet is een spreeuw en een roupie is tegenwoordig bekend als een munteenheid van landen als India en Mauritius. Maar in de dertiende eeuw was een roupie een 'snottebel', een betekenisloos gevalletje dus dat indien mogelijk meteen door een zakdoek wordt weggeveegd. Maar waarom een 'spreeuwsnottebelletje'? Als een spreeuw al in staat zou zijn om snottebellen te produceren, dan zullen die waarschijnlijk inderdaad nog een stuk onbeduidender (van omvang in ieder geval) zijn dan menselijke exemplaren, maar misschien heeft ook de klankovereenkomst met sans sou ('zonder stuiver, blut') ermee te maken. Of moeten we het lezen als sans son nez (de snottebel dus 'zonder zijn neus', nog onbeduidender dus).
volgende keer:
hebben we een bijdrage waar je broek van af zakt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten