Onze trouwe viervoeter heeft een merkwaardig dubbele reputatie. Aan de ene kant wordt hij gezien als de grootste mensenvriend, aan de andere kant symboliseert hij alles wat vies, kwaadaardig en verachtelijk is. Zo kan iemand een 'hondenhumeur' hebben (une humeur de chien) of een 'hondenleven' (une vie de chien) leiden. Onder sommige moslims werd (en wordt?) het scheldwoord chien de chrétien ('christenhond') wel gehanteerd, terwijl in Palestina in de eerste eeuw na Christus dat scheldwoord ('heidenhond') juist voor niet-christenen werd gebezigd. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Als er iets is waarover we in onze contreien kunnen klagen, dan is het wel het weer, dus is het niet vreemd dat we zowel in Frankrijk als in Nederland kunnen klagen over hondenweer. Daarbij stellen wij ons doorgaans koud, nat en winderig weer voor. Zoniet trouwens in de zuidelijke Europese landen. Daar hebben ze meer te klagen (en met de klimaatverandering wij misschien ook steeds meer) over intens droge en hete dagen. De kans daarop is bij ons het grootst in de periode van 20 juli tot 20 augustus, bekend als de 'hondsdagen', omdat de heldere ster Sirius in het sterrenbeeld Grote Hond dan samen met de zon opkomt en niet te zien is aan de ochtendhemel. Het Franse woord voor 'hittegolf' is trouwens ook canicule, dat letterlijk 'hondje' betekent en ook te relateren is aan de hondsdagen.
volgende keer:
nu we weten wat een canicula is, vragen we ons af wat een conucula dan weer is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten