('zijn kramp trekken')
In de eerste betekenis kom je deze uitdrukking niet vaak meer tegen. Het woord crampe zou in de zestiende eeuw een aanduiding geweest zijn voor de voet van een paard, een paard dus dat zich uit de voeten maakte.
Bij het woord crampe denken we nu aan een spierverstijving en vandaar is de stap naar strakgespannen zwellichamen een kleine. In het argot van de achttiende eeuw stond het woord daarom ook al voor het mannelijk lid in opgewonden staat. En daarmee kun je zoals we allemaal weten behoorlijk aan je trekken komen...
volgende keer:
zijn we strontvervelend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten