('er alleen maar blauw in zien')
Het valt niet mee om dezer dagen het leven nog door een roze bril te bekijken, of je moet tamelijk naïef in het leven staan. Ik zie meer het blauw van de mondkapjes, beschermende medische kleding, boa's die het handhaven moe zijn, enz. enz., maar laat nou in het Frans 'blauw' nu juist een hoopvolle kleur zijn... Moeten we ons daar dan maar aan vasthouden? Waarom blauw en niet roze? Dat heeft te maken met de zgn. contes bleus (lett. 'blauwe verhalen') uit de bibliothèque bleue, oude verhalen en fabelromans uit de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw die werden uitgegeven in een blauwe omslag en die naïeve verhaaltjes bevatten vol met heksen en spoken. Zo kwam het dat contes bleus figuurlijk ook 'kletsverhalen' ging betekenen en werd de kleur blauw geassocieerd met 'illusies'. Zo bestaat er sinds de negentiende eeuw ook een uitdrukking als en dire de bleues dat 'liegen' betekent. Daarnaast is de uitdrukking van vandaag uiteraard ook beïnvloed door het al bestaande n'y voir que du feu (lett. 'er alleen vuur in zien'), dat 'niets in de gaten hebben, van toeten nog blazen weten' betekent.
Voorlopig heb ik toch eerder de blues en zie ik het vooral somber in...
volgende keer:
maken we u gek...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten