Ja, zo zou je dat kunnen doen als je niet tevreden bent hoe de tafel gedekt is, of je doet het zoals ik meemaakte in een traditioneel restaurant in Oman: nadat we met een hele groep gegeten hadden in een speciaal voor ons gereserveerde kamer, waar alle spijzen en dranken geserveerd werden op een groot stuk plastic dat over de vloer was gelegd, pakte het personeel van het restaurant na afloop van de maaltijd het plastic vloerkleed aan vier kanten op en vervoerde zo alle etensresten, borden en bestek over de schouder mee naar een ander vertrek. Maar u had het vast al begrepen: de table (of tabula in de oorspronkelijke Latijnse versie) in de uitdrukking van vandaag is geen tafel, maar een lei van was (geen kleitablet dus, maar een wastablet), waarin inscripties konden worden gemaakt. Rase (rasa in de Latijnse versie) komt van het werkwoord radere (in het Frans raser of raboter) dat 'schaven' of 'scheren' betekent. Als je het bovenste waslaagje van de lei wegschraapte, kon je een nieuwe inscriptie aanbrengen. Je kon dus haast letterlijk met een schone lei beginnen. Tegenwoordig kun je trouwens weer vergelijkbare (electronische) tablets kopen. En wie kent niet nog die oude speelgoedtablets waarop je een tekening kon maken die je met één soepele beweging weer kon wissen?
volgende keer:
zouden we wel eens even helemaal niks willen doen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten