In het Zuiden van Frankrijk wordt het Provençaals gesproken (in de Middeleeuwen de langue d'oc of Occitaans) dat het heeft afgelegd tegen de langue d'oïl (de benamingen zijn trouwens gebaseerd op het woord dat destijds gebruikt werd voor 'ja'), waaruit zich het moderne Frans heeft ontwikkeld. De Fransen uit het noorden van het land (en zeker die van Parijs) beschouwen het Provençaals nu meestal als een onverstaanbaar patois (dialect). Zelf heb ik het ook niet bestudeerd - een gemiste kans eigenlijk, want ik studeerde in de jaren '80 in Utrecht aan het Frans en Occitaans Instituut, maar volgens mij kan ik wel lezen wat de boer op het plaatje zegt. Hierbij dus mijn vertaling:
- 'Kind, ik raad je aan niet van dat water te drinken. De koeien hebben erin gekakt.'
o 'Ik versta uw dialect niet. Ik kom uit Parijs.
- 'Ah, ok. Ik zei: drink niet te snel, het water is koud.'
Dat zegt in ieder geval genoeg over de verhouding tussen Parijzenaren en 'de provincie'.
volgende keer:
gaan we stierenvechten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten