Tantalus was de zoon van Zeus en de zeenimf Pluto. Hij had de euvele moed de goden op de proef te stellen door zijn zoon Pelops (van de Peloponnesos inderdaad) in de ragout te verwerken en ze die voor te zetten. De goden bemerkten het echter direct en ontstaken in grote woede. Alleen Demeter, die met haar hoofd nog helemaal bij het verdriet om de roof van haar dochter door Hades, de god van de onderwereld was, at per ongeluk een gedeelte van Pelops' schouder op. Zeus beval Hermes de gedeelten van Pelops lichaam te verzamelen om er weer een volledig lichaam van te maken. Demeter leverde een stukje ivoor om het opgegeten deel van zijn schouder te vervangen en Rhea wekte Pelops weer tot leven.
Zijn vader Tantalus werd verbannen naar de onderwereld, waar hij een eeuwigdurende marteling moest doorstaan: hij moest tot aan zijn kin in een poel water staan, maar als hij zich bukte om water te drinken, dan zakte het waterpeil. Boven hem hingen de heerlijkste vruchten aan boomtakken, maar als hij ernaar reikte om ze op te eten, dan woeien de takken buiten zijn bereik. Tot overmaat van ramp lag er boven hem een rotsblok dat ieder moment op hem kon vallen. Voorwaar een tantaluskwelling...
volgende keer:
lachen we ons een bult...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten