('aan de oppervlakte van de huid')
Je kunt van iemand zeggen dat hij of zij a une sensibilité à fleur de peau ('overgevoelig is') of a les nerfs à fleur de peau ('heel prikkelbaar is'). Het klinkt in eerste instantie een beetje zoals het op het plaatje is opgevat: bloemen op de huid, want een fleur is tenslotte een bloem. In combinatie met de voorzetsels à en de betekent het echter 'aan de oppervlakte van, dicht op'. Zo kun je het ook hebben over à fleur d'eau ('aan het wateroppervlak') en als je les yeux à fleur de tête hebt, dan heb je 'uitpuilende ogen'. Daarnaast heb je ook de werkwoorden affleurer ('aan de oppervlakte komen') en effleurer ('lichtjes aanraken').
Het woord fleur betekent dan ook niet alleen 'bloem', maar ook 'het teerste/fijnste/delicaatste gedeelte' van iets, daarvan afgeleid ook 'het beste of het bovenste gedeelte' en daarmee dus uiteindelijk ook 'het oppervlak'.
Als je iemands huid maar lichtjes aanraakt, kan dat een heftige reactie veroorzaken in de vorm van kippenvel. Iets vergelijkbaars geldt voor plantjes als kruidje-roer-me-niet waarvan de blaadjes zich plotseling sluiten bij een aanraking. En zo kan iemand in figuurlijke zin ook lichtgeraakt zijn als hij of zij overgevoelig is.
volgende keer:
zoeken we de leidraad in mythologische verhalen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten