('tussen de peer en de kaas')
In de zeventiende eeuw werd de kaas na het fruit (meestal appels of peren) gegeten, 'tussen de peer en de kaas' is dus tegen het einde van de maaltijd, als al het belangrijke al gezegd is en men al bijna van tafel gaat, of als de sfeer al wat ontspannener wordt en er makkelijker gepraat wordt. En hoewel de Fransen een aanzienlijk deel van hun tijd aan tafel doorbrengen, hoeft zo'n losse opmerking niet alleen meer tegen het eind van de maaltijd te worden gemaakt, maar op iedere gelegenheid tussen neus en lippen door...
volgende keer:
Hoe kun je in het Frans weergeven dat het zo hard waait, dat de pannen van het dak waaien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten