Toegegeven, sommige Franse obers zullen misschien niet eens zo verbaasd zijn, als we op een terras een thé à l'herbe bestellen, gezien onze reputatie, maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat hij je er ook een zal serveren. Het is een begrijpelijke fout. Je hebt immers ook thé au citron ('citroenthee') en thé à la menthe ('muntthee') en herbe betekent toch 'kruid'? Nou... niet helemaal. Het woord herbes (in het meervoud dus) kan in de betekenis van 'kruiden' gebruikt worden, maar dan is het meestal aangevuld met iets, bijvoorbeeld aux herbes de Provence ('met Provençaalse kruiden') of aux fines herbes ('met tuinkruiden'). Het woord herbe betekent op de eerste plaats 'gras' en op de tweede plaats 'wiet'.
Wat bestel je dan, als je zin hebt in een onschuldig kruidentheetje? Dan bestel je une tisane of une infusion. In de praktijk kunnen beide termen door elkaar gebruikt worden, maar er is een verschil. En waarom gebruik je dan niet het woord thé ? Heel simpel, omdat 'kruidenthee' evenmin als 'rooibosthee' gewoon geen thee is. Alleen thee die getrokken wordt van theebladeren, mag thé genoemd worden. Als je daar vervolgens iets aan toevoegt, kun je dat aanvullen met au of à la zoals in thé au citron.
Een thee die bereid is met kruiden in plaats van met theebladeren, heet dus une tisane: une tisane à la camomille ('kamillethee') bijvoorbeeld of une tisane à l'ortie ('brandnetelthee'). Meestal gaat het hier ook om een infusion. Bij het woord infusion gaat het namelijk om de bereidingswijze. De meeste vormen van thee en kruidenthee worden namelijk getrokken door heet water op de bladeren, bloemen of kruiden te schenken en de thee te laten trekken. Dat heet infusion. Er bestaan daarnaast ook andere technieken zoals décoction waarbij je de bladeren e.d. in het water kookt i.p.v. het te laten trekken en macération waarbij je de bladeren e.d. met koel water vermengt, maar daar weet de gemiddelde Fransman ook niets van. Gaat het niet om echte zwarte, groene of witte thee, dan spreekt men van tisane of infusion.
Wij zullen waarschijnlijk liever de eerste term gebruiken, om de associatie met het ziekenhuis ('een infuus') te vermijden. Die associatie zal een Fransman overigens niet leggen, want een infuus heet in het Frans een goutte-à-goutte ('druppel voor druppel').
volgende keer:
Het blijft maar warm, om te huilen gewoon...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten