de schuld ligt altijd bij een ander / 'ieder zijn meug', zei de boer (en besteeg zijn zeug)
('waarheid aan deze kant van de Pyreneeën, vergissing aan de andere kant')
(en op het plaatje: 'Is het je alles overkomen dat je de leugens van iemand moest aanhoren terwijl je heel goed de waarheid kende?') In de Pyreneeën zou dezer dagen de beslissing vallen over wie de Tour 2018 wint. Onze nationale held Tom Dumoulin had gisteren in kunnen lopen op de geletruidrager, maar hij kwam helaas tekort. Dat was althans de conclusie die velen trokken uit wat er gebeurde, maar zoniet Tom zelf: volgens hem was de kans hem ontnomen door een motor van de Franse televisie die niet achter maar voor hen reed waardoor Roglic op het enige rechte stuk van de afdaling van hem weg had kunnen rijden. Roglic was zich echter van geen kwaad bewust. En zo kan iets voor de een een waarheid als een koe zijn, en voor de ander een toevallige vergissing...
De uitdrukking is in feite een citaat van de zeventiende-eeuwse filosoof Blaise Pascal, wellicht gebaseerd op een eerdere uitspraak van de zestiende-eeuwse filosoof Michel de Montaigne, die al zei: Quelle vérité que ces montagnes bornent, qui est mensonge au monde qui se tient au-delà en elders Chacun appelle barbare ce qui n'est pas de son usage ('Iedereen noemt wat hij zelf niet gewend is, barbaars').
Ik ga nu zelf eens kijken wat er d'usage is in Suriname en de Guyana's. Het blog ligt dus even drie weken stil...
Tot over 3 weken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten