Het werkwoord somondre (later semondre) waarvan het zelfstandig naamwoord semonce is afgeleid betekende in de elfde eeuw 'iemand ergens toe uitnodigen'. Een eeuw later betekende het 'iemand dringend om uitleg vragen'. In de dertiende eeuw betekende het 'iemand dagvaarden' en in de vijftiende eeuw werd het gebruikt om 'iemand te berispen, een waarschuwing te geven'. In de zeventiende eeuw betekende het 'iemand berispen'.
In de achttiende eeuw was een semonce in de scheepvaart een bevel aan een ander schip om kleur te bekennen door de vlag te hijsen. Op die manier was het mogelijk de identiteit van het andere schip vast te stellen. In een tijd zonder mobiele telefoons of andere geraffineerde communicatiemiddelen werd het teken daartoe gegeven door een kanon af te schieten die net het doel miste, een waarschuwingsschot ofwel een 'schot voor de boeg'. Het andere schip begreep uiteraard dat een eventueel volgende schot zijn doel niet zou missen. En zo staat de coup de semonce tegenwoordig nog steeds voor een stevige waarschuwing waaraan je maar beter gehoor kunt geven...
volgende keer:
nemen we een bad in Bath?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten