('een peer voor de dorst bewaren')
Er wordt altijd gezegd dat je geen appels met peren moet vergelijken, maar de uitdrukking van vandaag noopt bij toch daartoe. Waar wij een appeltje voor de dorst bewaren, doen de Fransen dat met een peertje. Daar zit op zich wel wat in, want een peer is doorgaans een stuk sappiger dan een appel, is mijn ervaring. Bij het eten van een appel kan ik mijn vingers prima droog houden, bij een peer loopt het sap al gauw over mijn hand. Aan de andere kant laat een appel zich misschien beter bewaren, hij blijft meestal lang vers, waar een peer al snel melig kan worden en een peer is ook veel delicater en butst bij de geringste aanraking. Maar aangezien Fransen doorgaans een stuk zorgvuldiger met eten omgaan dan wij schaftende Nederlanders, is het aan hen wel besteed om een peertje voor de dorst te bewaren, schat ik in.
De uitdrukking dateert trouwens al van de zestiende eeuw, toen mensen meer dan nu gewend waren aan het maken van lange tochten te voet, zonder dat ze zomaar overal waterpunten konden vinden. Een peertje voor de dorst kwam dan goed van pas.
volgende keer:
hebben we een weinig subtiele, irritante bijdrage...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten