I always say: don't shoot the piano player zei overste Karremans in 1995 bij de ramp in Srebrenica in een ontluisterend gesprek met generaal Mladic. Deze laatste begreep hem aanvankelijk niet en antwoordde vervolgens dat Karremans een heel slechte pianist was.
De uitdrukking is overigens afkomstig uit het Wilde Westen in negentiende-eeuws Amerika en is dankzij Oscar Wilde bij ons bekend geworden. Die vertelde in zijn Impressions of America (1882) dat hij in de saloon van het stadje Leadville, waar zojuist een goudader was ontdekt, een bordje had gezien waarop stond Please don't shoot the piano player. He's doing the best he can. En toch zien we in menige westernfilm dat bij een schermutseling in zo'n saloon de eerste slachtoffers een spiegel en de pianist zijn, misschien wel de enige man die gewoon zijn best doet een beetje sfeer te creëren in het etablissement. Dan kun je nog maar beter aan een boom worden vastgebonden zoals de bard Assurancetourix ('allriskverzekerix') in de verhalen van Astérix...
volgende keer:
gaan we op onze lauweren rusten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten