('met de rug naar het vuur en de buik op tafel zitten')
Deze uitdrukking is inmiddels een beetje verouderd (net als het plaatje dat in deze tijden van antiracismedemonstraties op zijn minst wenkbrauwen doet fronzen...), maar roept nog altijd een comfortabel beeld op, al zit tegenwoordig met de centrale verwarming iedereen er wel warmpjes bij en hebben we met onze volle supermarkten altijd wel een goed gevulde tafel. Maar wie wel eens een koud huis zonder CV in de winter heeft meegemaakt, weet hoe aangenaam het is om zijn rug te laten verwarmen door de haard, zeker als daarbij de tafel gevuld wordt met de heerlijkste spijzen en dranken. Toch heeft de uitdrukking sinds de zestiende eeuw in de loop der jaren verschillende betekenissen gehad. Zo heeft het zelfs betekend dat mensen het er zo van namen dat ze zich tot de wildste uitspattingen lieten verleiden. Die uitspattingen staan niet meer zo centraal in de uitdrukking, maar de eettafel en de haard evenmin. Laten we het erop houden dat iemand die tegenwoordig met zijn rug naar het vuur en met de buik op tafel zit, leeft als een God in Frankrijk...
volgende keer:
brengen we een offertje aan Venus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten