('de Rubicon oversteken')
In het jaar 49 voor Christus - toen Pompeius de touwtjes in handen had in Rome - keerde Julius Caesar van een geslaagde veldtocht tegen Gallië terug naar de Eeuwige Stad. Pompeius had verordonneerd dat iedere generaal die terugkeerde van een veldslag dat alleen moest doen en zijn troepen ver van Rome moest achterlaten. Caesar vond dit een absurd bevel. Hij vond dat zijn mannen ook recht hadden om te genieten van de geneugten die de hoofdstad van het rijk te bieden had en bovendien had hij ambities om de macht over te nemen. Aangekomen bij de rivier de Rubicon die Gallia Cisalpina (waar Caesar de scepter zwaaide) en het direct door Rome bestuurde Romeinse Rijk scheidde, nam hij een onomkeerbare beslissing: na het uitroepen van de woorden alea iacta est ('de teerling is geworpen') stak hij met zijn troepen de rivier over en marcheerde op naar Rome, daarmee een burgeroorlog riskerend. Pompeius sloeg op de vlucht en na een veldslag in Thessalië waar Caesar definitief met hem afrekende, nam Caesar de macht in Rome over.
volgende keer:
hebben we niets te verbergen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten