('kontje de bonbon / snoepkontje')
Voor Fransen is een praline een gesuikerde amandel, voor de Belgen is het een (chocolade)bonbon. De naam komt van maarschalk de Plessis-Praslin wiens kok in de zeventiende eeuw de Franse versie bedacht. Cucul is kindertaal (die zich heel vaak kenmerkt door verdubbeling van de eerste lettergreep: faire dodo voor dormir, faire pipi voor pipi, Loulou voor Louis(e) enz.) voor cul ('kont'). Waarom die kont nou precies een aanduiding voor naïeve mallotigheid is geworden, is niet helemaal duidelijk, maar dat soort woorden wordt nu eenmaal graag gebezigd in allerlei combinaties. Denk maar aan ons 'bofkont', 'poepie' en 'scheetje' enz. Het tweede deel wordt ter versterking gebruikt, maar ook daar is de precieze reden niet helemaal duidelijk. In ieder geval wordt er steeds voor iets zoets of aardigs gekozen, wat misschien het kinderlijke moet benadrukken: naast cucul la praline bestaan ook cucul la fraise ('aardbeikontje') en cucul la rainette ('kikkerkontje').
volgende keer:
hebben we een lange adem...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten