('met gesloten deuren')
Dit is een scènefoto van het beroemde toneelstuk van Jean-Paul Sartre met dezelfde naam Huis clos waarin drie personages proberen uit te vogelen waarom ze met elkaar opgesloten zitten in een kamer die de hel voor moet stellen. Geleidelijk aan komen ze erachter dat ieder van hen voor de ander de hel is omdat ze weigeren elkaars zelfbeeld te bevestigen: l'enfer, c'est les autres ('de hel, dat zijn de anderen'). De samenvatting is heel kort door de bocht en doet het toneelstuk absoluut geen recht, maar daar kunnen we het een andere keer of op een andere plek misschien eens over hebben.
Het woord huis voor 'deur' is al in de zeventiende eeuw vervangen door het woord porte maar het is gebleven in de woorden huissier ('deurwaarder'), huisserie ('kozijn, deurlijst') en de uitdrukking van vandaag 'huis clos'. Clos komt daarbij van het werkwoord clore, een oudere variant voor het moderne fermer. Huis clos betekent dus letterlijk 'gesloten deuren' en kan figuurlijk gebruikt worden voor een situatie waarin enige discretie vereist is, zodat niet iedereen kan meeluisteren. Iets wordt en petit comité, achter gesloten deuren, besproken.
volgende keer:
Wat zijn 'verzande Portugesen' ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten