('wachten onder de iep')
Door de (Hollandse) iepziekte is het aantal iepen in Europa drastisch gedecimeerd, maar in vroeger tijden stond er op alle dorpspleinen wel een imposant exemplaar van deze robuuste boomsoort. In de Middeleeuwen werd daaronder o.a. rechtgesproken door niet altijd even competente dorpsrechters en -advocaten in wie men niet altijd even veel fiducie had en die men dus best enige tijd kon laten wachten. Ook wilde het nog wel eens gebeuren dat een van de beschuldigde partijen maar niet op kwam dagen en dat je dus lange tijd tevergeefs onder de iep stond te wachten op de ophanden zijnde rechtszaak. In de zeventiende eeuw werd de uitdrukking ook wel ironisch gebruikt als je met iemand een afspraak maakte waar je geenszins van plan was je te aan te houden: attendez-moi sous l'orme. Nou, dan wist je wel hoe laat het was...volgende keer:
wachten we niet langer, maar nemen we de benen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten