In beide talen gebruiken we een synesthesie om de sensatie van een overvloed aan licht aan te duiden. Iets is zonovergoten, we baden in licht. Dat laatste klinkt bij ons nog redelijk recreatief, in het Frans is het bijna rampzalig. Je haast aan een tsunami denken bij overstroomd. Maar goed, als die zon eenmaal schijnt, is dat in Frankrijk misschien ook wat overvloediger dan bij ons...
volgende keer:
zuigen we uit onze duim...
Vroeger leerden we als we niet wisten of we ons tot een man of een vrouw richtten L.S. te gebruiken als aanhef. L.S. staat voor lectori salutem ('groet aan de lezer') dat door de Romeinen vaak werd gebruikt als aanhef voor algemene mededelingen.
Je zou denken dat het Latijn zo internationaal is dat je de inmiddels in het Nederlands ook steeds meer in onbruik rakende aanhef in alle talen kunt gebruiken, maar dat is niet zo.
In het Frans bestaat de formele formule à qui de droit ('(gericht) aan degene die rechtens (deze brief toekomt)'. Maar ook deze formele formule voelt inmiddels wat archaïsch aan.
volgende keer:
duiken we onder in licht...
'Gevolg van de opwarming van de aarde... carpoolen, zeg maar...'
volgende keer:
groeten we de lezer...
Het woord coupable betekent 'schuldig' maar kan ook gelezen worden als 'snijd- of hakbaar'.
'Het belang/bijzondere van de guillotine is dat zelfs wanneer de veroordeelde onschuldig is, hij automatisch schuldig (hakbaar) wordt... in tweeën (doormidden).'
volgende keer:
gaan we carpoolen...
Je moet niet meteen conclusies trekken op grond van uiterlijke kenmerken en dat geldt ook voor deze uitdrukking. De Franse versie heeft namelijk een veel negatievere connotatie dan de Nederlandse versie en dat zie je eigenlijk ook wel aan het woordje pire ('erger, slechter'). De oorspronkelijke betekenis van het spreekwoord is 'je moet iemand niet onderschatten op basis van uiterlijke rust, omdat er achter die kalme façade veel schuil kan gaan'. In het Nederlands wordt dat meestal als volgt uitgelegd: 'mensen die weinig zeggen of kalm overkomen, hebben vaak meer diepgang, intelligentie of complexe gedachten dan op het eerste gezicht lijkt'. In het Frans spreekt meer wantrouwen uit het spreekwoord. Daar bedoelen ze meestal dat mensen die er ongevaarlijk en onschuldig uitzien in feite niet te vertrouwen zijn...
volgende keer:
zijn we milieubewust...
Heel vervelend (casse-pieds) als iemand je voeten breekt, maar waarom je voeten?
Je zou kunnen denken aan iemand je voortdurend voor de voeten loopt en daarbij misschien zelfs op je tenen trapt. Het zijn overigens niet altijd de voeten geweest die gebroken werden. In de twaalfde eeuw luidde de uitdrukking nog casser les oreilles wat voor ons misschien iets logischer klinkt als iemand aan je hoofd zeurt. De voetenvariant is algemeen in gebruik sinds de vijftiende eeuw.
volgende keer:
zoeken we stille wateren op...
Ja, ik ben weer terug van twee reizen door de Franse en Spaanse Pyreneeën en Zuid-Korea en ben nog niet helemaal in de stemming om aan het werk te gaan. Daarom knallen we erin met een luchtige (nou ja... in ieder geval niet erg serieuze) bijdrage. Het gaat over iets waar we (vrijwel) dagelijks mee te maken hebben, maar er zelden over praten. Inderdaad, hoe kun je zonder al te direct te zijn, aangeven dat je een grote boodschap moet afleveren?
In het Frans bestaan daar vele mogelijkheden voor, waarvan ik er vandaag enkele bespreek. Uiteraard ben ik met de meest culinaire begonnen. Je weet dat je een baksel niet te lang in de oven moet laten zitten, op een gegeven moment moet het er gewoon uit...
Voor wie er geen genoeg van kan krijgen: op deze pagina vind je nog 74 (!) andere manieren om in het Frans aan te geven dat je nodig moet...
volgende keer:
lopen we onze voeten stuk...