(lett. 'het leven met volle tanden opvreten')
Croquer betekent 'doorbijten, oppeuzelen'. De
oorspronkelijke betekenis van het werkwoord is 'een knappend geluid maken'.
Vandaar dat je het ook gemakkelijk gebruikt met bijvoorbeeld chocolade en
appels. Maar je kunt ook figuurlijk met smaak van iets proeven, zoals van het
leven. Je zet als het ware je tanden in het leven, zoals je die ook in een
sappige appel zou zetten...
croque-monsieur |
En hoe zit het dan met de croque-monsieur?
Wie wel eens in Frankrijk komt en even snel een hongertje
wil stillen, kent het werkwoord waarschijnlijk vooral in de combinatie croque-monsieur,
de Franse benaming voor een tosti met ham en Emmentaler kaas. Maar hoe komt die
sandwich aan zijn eigenaardige naam? Hoezo zet je tanden in een meneer? Het
verhaal gaat dat de benaming croque-monsieur is ontstaan in een Parijs café
aan de boulevard des Capucines in het jaar 1901. Toen de caféhouder Michel
Lunarca - die door zijn concurrenten om een onduidelijke reden voor kannibaal
werd uitgemaakt - op een dag geen stokbrood meer had, belegde hij sneetjes
casinobrood met Emmentaler kaas en ham. Toen een klant hem vroeg wat voor vlees
erop zat, antwoordde hij "de la viande de monsieur évidemment"
('vlees van meneer uiteraard'). Het cafépubliek proestte het uit en iedereen
wilde het 'broodje meneer' graag uitproberen. De volgende dag zette de
caféhouder de croque-monsieur definitief op de kaart.
croque-madame |
Inmiddels bestaat er ook een vrouwelijke variant, de
croque-madame. Als je die bestelt, krijg je bovenop je croque-monsieur een
gebakken spiegelei. Bon appétit! (of Bon app', zoals de Fransen met hun
voorkeur voor afkortingen meestal zeggen...)
volgende keer:
blijven we een beetje in culinaire sferen. In Nederland kun je een 'soepjurk' dragen, maar wat is er met je aan de hand als je in Frankrijk soupe au lait wordt genoemd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten