('van het hout zijn waar men fluiten van maakt')
De uitdrukking ontstond in de zeventiende eeuw maar had toen nog betrekking op een ander instrument: être du bois dont on fait des vielles ('hout waarvan vedels gemaakt worden'). Om vedels (voorganger van de viool) te maken moest je over bijzonder buigzaam hout beschikken. De vezel is een fluit geworden en de letterlijke buigzaamheid heeft vervolgens de figuurlijke betekenis gekregen die het meestal in de huidige uitdrukking heeft.
volgende keer:
stellen we een fundamentele vraag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten