Toen ik zelf nog op de middelbare school zat, hadden Nederlanders nog de reputatie 'hun talen te spreken'. Nu staan we bekend om ons gemak om Engels (nou ja, Dunglish) te spreken. PUNT. Een vreemde taal staat tegenwoordig gelijk aan Engels. Dat is iets wat ik ook heel duidelijk merk aan mijn leerlingen. Vaak beseffen ze wel dat je Nederlands niet woord voor woord kunt vertalen naar het Frans, dus dan doen ze dat maar met het Engels. Regelmatig hoor ik dan ook zinnen als Laissez-moi m'introduire of D'abord, je voudrais m'introduire naar analogie van Please let me introduce myself of I would like to introduce myself. Zeker als je dit als man zegt, zal dat in Frankrijk de wenkbrauwen doen fronsen. S'introduire betekent namelijk niet 'zich voorstellen' - dat is se présenter - maar 'binnendringen, binnensluipen' (wat een inbreker dus zou kunnen doen) of zelfs 'penetreren'. Je kunt iemand zich nog ongemakkelijker laten voelen door te vragen je te assisteren. Je denkt gewoon te vragen: 'Wil jij mij even voorstellen?' maar probeer je eens voor te stellen wat je vraagt als je zegt: Est-ce que tu peux m'introduire, s'il te plaît ?
volgende keer:
Hoe zeg je in het Frans dat iets geen peulenschil is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten