De ivoren toren wordt voor het eerst genoemd in het Hooglied in de bijbel (in het Frans Cantique des Cantiques). Daarin wordt de hals van een vrouw vergeleken met een ivoren toren. Maar de huidige betekenis die wordt gegeven aan de ivoren toren stamt uit een gedicht van Sainte-Beuve uit zijn bundel Les Consolations (1830), waar de toren het symbool is van een plek - hoog verheven boven het gewoel van alledag - waar je je kunt terugtrekken en waarin de dichter - ver weg van alle dagelijkse strubbelingen - zich kan isoleren van de wereld om zich in alle rust te wijden aan het maken van mooie verzen, zoals een ambachtsman minutieus en aandachtig ivoor bewerkt.
volgende keer:
slaan we een bladzijde om...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten