Lang geleden woonde in de straat waar ik geboren ben een klein jongetje dat enthousiast leerde praten aan de hand van plaatjes. Ik vermoed dat hij in zijn latere leven verkeers- en waarschuwingsborden is gaan ontwikkelen in Frankrijk. Een halve eeuw geleden wezen zijn ouders in een prentenboek plaatjes aan en dan zei hij hardop het Nederlandse woord. Dat ging prima, maar bij ieder dier - of het nu een paard, hond, kat of muis was - zei hij enthousiast: 'Paardje!'
Die kun je maar beter niet tegenkomen op zo'n bergpaadje...
volgende keer:
gaan we bezuinigen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten