 |
| - Vertel me nou eens, schatje, hoe vind je me als president? o Prrrt |
('scheten laten in zijde')
Het moge duidelijk zijn: we worden geregeerd door een handjevol stinkend rijke mensen (en dan heb ik het niet over de man in het bed hiernaast) die hun neus ophalen voor de behoeften van de andere zes miljard wereldburgers. Wat zij met die zes miljard aardbewoners gemeen hebben is dat zij regelmatig scheten laten in bed - nou ja scheten laten, want lang niet alle wereldbewoners beschikken over een bed. Verschil is wel dat zij dat kunnen doen onder satijnen of zelfs zijden lakens, vandaar de uitdrukking 'scheten laten in zijde' en bij ons 'stinkend rijk zijn'. Het contrast tussen de verfijnde stoffen en de stank relativeert meteen een en ander. Het gaat uiteindelijk niet om het uiterlijk vertoon van de rijkelui, maar om de wezenlijke inhoud. Maar we zitten er wel mooi mee...
volgende keer:
tarten we de muze...
tarten we de muze...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten