Deze uitdrukking delen we in het Franse en Nederlandse taalgebied. De tempeliers waren een christelijke kruisvaardersorde die in het begin van de twaalfde eeuw was gesticht door Hugues de Payns. Zij hadden zich ten doel gesteld het door de eerste kruisvaarders veroverde Heilige Land en de pelgrims die erheen wilden gaan te beschermen. Door de enorme hoeveelheid giften die ze hiervoor kregen werden ze al snel puissant rijk en speelden ze al snel de rol van bankiers van Europa. Vorsten en pausen maakten daar dankbaar gebruik van. Dat wekte weer de jaloezie op van velen en het leidde bovendien bij veel tempeliers tot het leiden van een luxueus en losbandig leven. Dat liep zo uit de hand dat ze door Filips de Schone beschuldigd werden van corruptie en in 1312 ontbond paus Clemens V de tempelorde. Twee jaar daarna werd de laatste grootmeester Jacques de Molay met enkele ridders terechtgesteld. Hun reputatie en dan met name die van grote drinkers is gebleven en leidde in de zestiende eeuw tot het ontstaan van de uitdrukking in onze beide taalgebieden.
volgende keer:
kluiven we iets tot het bot af...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten