('bijvoorbeeld!')
Sinds de Tweede Wereldoorlog weten we niet beter of Engels is de wereldtaal bij uitstek, maar dat was daarvoor nog absoluut niet het geval en al helemaal niet in de 'betere kringen'. Tot aan het begin van de twintigste eeuw was het Frans de lingua franca van de aristocratie en de diplomatie en dat is ook nog goed te zien in het taalgebruik van Marten Toonders personage de markies de Canteclaer, die zijn woorden regelmatig doorspekt met Franse uitdrukkingen, met name als hij in een zekere staat van - uiteraard ingehouden - opwinding bevindt. Regelmatig hoor je hem uitroepen Parbleu ! ('Waarachtig wel! / Nou en of!), wat overigens een eufemistische verbastering is van Par Dieu ! ('bij God') om godslastering te voorkomen (denk aan onze variant 'potverdomme' voor 'God verdoeme mij'). Ook hoor je de markies regelmatig uitroepen Fi donc ! ('foei') als hij zijn afschuw wil verwoorden en zijn verbazing uit hij door te zeggen Tiens ! (Hee!) of Par exemple ! ('Wel heb je ooit! / Nu vraag ik je! / Nee maar!, lett. 'bij voorbeeld'). In zijn positie en in zijn herenclub dient hij zich nu eenmaal van het plebs te onderscheiden...
volgende keer
Hoe vertaal je 'horen' in het Frans?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten