('dat is de Berezina')
Dat is inderdaad precies wat het is: ik sta hier vier jaar geleden aan de oever van de Berezina, zo op het oog een lieflijk riviertje in het huidige Wit-Rusland, maar het is toch ook echt de barrière waar het inmiddels van 300.000 tot 70.000 troepen uitgedunde leger van Napoleon stuitte op zijn terugtocht uit Rusland in de winter van 1812. Slechts 40.000 man bereikten de overkant van de destijds 100 meter brede en 2 à 3 meter diepe ijskoude rivier (het was eind november). Napoleon had niet gerekend op Ruslands politiek van de verschroeide aarde waardoor de mannen en de paarden niet meer bevoorraad konden worden en velen dus van de honger stierven. Eenmaal aangekomen bij de Berezina constateerden ze dat ze de rivier niet konden doorwaden. Er moesten pontons worden aangelegd, terwijl er bij een temperatuur van 30 graden onder nul grote ijsschotsen door de rivier dreven.
Aan de definitieve nederlaag van Napoleon in Waterloo willen de Fransen kennelijk liever niet herinnerd worden, maar als er nu naar een hopeloze nederlaag wordt verwezen zeggen de Fransen dus dat het 'de Berezina' voor iemand is...
volgende keer:
Als een Fransman zijn kussen opeet, is dat dan uit frustratie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten