('ik heb schijt aan je/ik schijt je onder te voet, te paard en met de wagen')
Ahum, excusez le mot... maar goed, als dit tegen je wordt gezegd, dan is duidelijk dat een beleefde conversatie verder niet veel zin meer heeft. Toch is het wel eens aardig om stil te staan bij sommige uiterst beeldende verwensingen. Want waarom word je op drie verschillende middelen van vervoer ondergescheten als iemand je gezelschap niet meer zo op prijs stelt?
Vroeger - en dan hebben we het over de tijd vóór de auto - hadden herbergen nogal eens het uithangbord Ici, on loge à pied et à cheval om aan te geven dat zowel gasten te voet als te paard welkom waren. Paarden konden in zo'n herberg ook gestald worden. Wat later kon daar en voiture bijkomen: ook voor paard en wagen was dan een stalling beschikbaar. Je moest je als gast dan natuurlijk wel aan bepaalde omgangsregels houden, anders kon je weer ophoepelen, te voet, te paard of met paard en wagen. Al gauw werden er dus grapjes gemaakt, zoals - inderdaad - je t'emmerde à pied, à cheval et en voiture !
Zelf neem ik zo het vliegtuig... naar Armenië. Begin mei ben ik dan weer terug met mijn blog.
volgende keer
hebben we het over mensen die hun neus kunnen snuiten met hun voet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten