('het hoofd op de schouders hebben')
Het wordt wel eens gezegd dat de Fransen tamelijk cerebraal zijn ingesteld, terwijl wij Nederlanders meer down-to-earth zijn. Dat blijkt dan misschien ook wel uit de manier hoe we deze eigenschap in een uitdrukking vervatten: wij staan met beide benen op de grond, terwijl de Fransen hun hoofd goed op hun schouders verankerd voelen. Zou de guillotine van de Franse Revolutie hier misschien nog een rol in gespeeld hebben? Of de Parijse martelaar Saint-Denis, die door de Romeinen onthoofd werd en vervolgens dat hoofd oppakte en stevig op zijn schouders zette om meteen zes kilometer naar het noorden te lopen (naar het huidige Saint-Denis) en alleen halverwege zijn hoofd nog even te wassen op het hoogste punt, de berg die vervolgens de Martelaarsberg werd genoemd (Montmartre)?
Van iemand die uit zijn evenwicht raakt, kan trouwens in het Frans ook het tegengestelde worden gezegd: perdre la tête (lett. 'het hoofd verliezen', gek worden, in paniek raken).
volgende keer
gaan we nog even verder met de erfenis van de guillotine...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten