(aangeboren wetenschap hebben)
Deze uitdrukking wordt meestal ironisch gebruikt om iemand die alles weet of denkt te weten (tevergeefs) op andere gedachten te brengen. Als wij de uitdrukking horen, denken we misschien aan iemand die de wijsheid via een infuus toegediend krijgt, maar dat beeld wordt bij Franstaligen niet opgeroepen. Een infuus is in het Frans een perfusion of een goutte-à-goutte ('druppel voor druppel'). Bij infusion denkt een Fransman aan... thee! En dan met name aan langzaam trekkende thee. Toch komt het woord oorspronkelijk van het Latijnse (in)fundere ('gieten'). Een verouderde betekenis van infus is dan ook 'ingegoten', wat je natuurlijk zowel met een theepot als met een infuus doet. Maar voor deze uitdrukking moeten we kijken naar het gebruik van de term in de theologie. Met infus gaf men in de theologie aan dat een bepaalde eigenschap (bijvoorbeeld de deugd) van nature in de ziel was ingegoten, wij zouden zeggen 'aangeboren' was. Ook bijzondere kwaliteiten zouden door God bij bepaalde mensen worden 'ingegoten'. Alleen zo kon men bijvoorbeeld verklaren hoe Mozart al op zo jonge leeftijd geweldige composities kon maken. Avoir la science infuse suggereert ook dat je alles weet zonder daar ooit voor te hebben hoeven leren, maar zoals gezegd, wordt het meestal ironisch gebruikt...
volgende keer:
Hoe keer je in het Frans op je schreden terug?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten