('zich laten schuimen')
Wat zijn er toch veel moeders die hun kinderen slecht opvoeden. Zelf heb je natuurlijk geen steek laten vallen... Dat is een beetje wat dit plaatje beweert. 'We zijn allemaal moeders die zichzelf ophemelen.' Op het linkerplaatje haalt de moeder haar neus op voor een ander kind. 'Wat een stomme trut, echt, vind je niet? Van dat soort waarvan je over 15 jaar vraagt op haar c.v. te zetten op welke leeftijd ze is opgehouden in haar luier te poepen...' waarop ze zich naar haar eigen dochter draait die haar een tekening wil laten zien: 'Maar kijk daarentegen eens naar haar, die op haar tweede al mensen kan tekenen. Ik weet wel zeker dat dat met koeienletters in haar biografie zal worden geschreven als ze president van Frankrijk is geworden...'
Maar terug nu naar de uitdrukking zelf. Waarom laat iemand die zichzelf ophemelt, zich 'schuimen'? Als je jezelf flink inzeept, of sterker nog, wanneer je badschuim gebruikt, kan het volume van schuim toenemen tot indrukwekkende proporties, maar als je gaat kijken naar wat dat schuim werkelijk is, dan blijft er niet veel over. In dat bad ook: aanvankelijk druipt het misschien wel over de wanden van het bad heen, maar uiteindelijk lost het helemaal op in het water. Het lijkt dus allemaal veel meer dan het in feite is. De uitdrukking dateert uit de negentiende eeuw en was aanvankelijk overdrachtelijk: faire mousser quelque chose (lett. 'iets laten (op)schuimen') en dat betekende dat je ergens een overdreven waarde aan hechtte. Vervolgens is de uitdrukking ook wederkerend geworden zoals in het voorbeeld van vandaag.
volgende keer:
Wat kun je in het Frans zeggen als je merkt dat iemand iets kwijt wil, maar aarzelt om het uit te spreken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten