('een fijne/delicate mond hebben')
In de vijftiende eeuw zei men nog faire la petite bouche ('een klein mondje maken') over mensen die veel dingen niet wilden eten. In de loop van de tijd is het een fine bouche geworden, een 'delicate' mond dus, die alleen opengaat voor dingen die aan de bijzondere eisen van de eter voldoen. Vervolgens is de betekenis van de uitdrukking uitgebreid naar alle andere dingen die de meeste mensen normaal gesproken wel zouden waarderen, maar waar iemand met een fine bouche zijn neus voor ophaalt...
volgende keer
Hoe zeg je in het Frans dat je de bodem van iets hebt bereikt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten